Erwin Mortier - Groeten uit Nieuwvliet

Gisteren was het dan zo ver: Shared Reading in De Nieuwe Hommel. En jee, wat was ik zenuwachtig. Voor niks, want het ging goed en wat was het fijn! En gelukkig vond de groep dat ook (het zou wat zijn als ik de enige was die het fijn zat te vinden;-))

Het grootste compliment: 'ik ben gewoon twee uur even weg geweest uit mijn dagelijks leven'. Zo voelde het voor mij ook toen ik voor het eerst in aanraking kwam met shared reading.  Je bent heel geconcentreerd, in alle rust, in contact met de tekst èn met elkaar. De rest van de wereld bestaat even niet.

Ik had gekozen voor een prachtig kort verhaal van Erwin Mortier: Groeten uit Nieuwvliet. Ik word eigenlijk altijd geraakt door Mortier. Zijn taalgebruik is waaanzinnig mooi, heel beschrijvend, vaak grappig en altijd raak:

'Met al zijn netheid en zijn houterige manier van doen deed hij me denken aan nieuwe schoenen. Aan stugge zolen, pijnlijke hielen. Meneer Duchenne was niet echt piepjong meer, de eerste glans was er af, maar hij geurde nog altijd naar de doos.'

En dan stap voor stap samen door de tekst. Luisteren naar degene die voorleest, zelf hardop lezen. Bedenken in welke tijd het zich af zou kunnen spelen, wie de hoofdpersoon is, herkenning, lachen, geraakt worden... alles kwam langs. En alles mag er ook zijn. Het is niet belangrijk wat de schrijver bedoeld zou hebben. Het is belangrijk welke betekenis we zelf aan de tekst geven. Soms indivdiueel, soms als groep. Het is allemaal goed. En dat verbindt, dat maakt zo'n bijeenkomst bijzonder.

Normaal gesproken lees je een tekst èn een gedicht. De tijd voor het gedicht was gisteren echter beperkt, maar ik zet het hieronder toch nog even neer. Zonde om niet te laten lezen...

Mijn vriend - Toon Tellegen

Mijn vriend,

hij staat aan de rand van een afgrond,

maar hij wankelt niet,

zij die beweren dat hij wankelt

weten niet wat wankelen is,

het lijkt op wankelen,

het lijkt zelfs op vallen,

op ergens zich nog aan willen vastklampen,

maar het is het niet,

het is ook geen schreeuwen

wat hij doet,

geen terugdeinzen, geen aarzelen, geen omkijken,

het is iets nieuws,

iets anders,

iets wat niemand kan-

mijn vriend,

zijn blauwe hemel,

zijn slechtvalken ongeduld,

zijn grauwe winters zuivere onsterfelijkheid,

hij wankelt niet.